Jesteśmy jednym z Kręgów Harcerstwa Starszego ZHR, działających na terenie całej Polski.
Od początku swego istnienia jesteśmy związani
z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II.



niedziela, 23 sierpnia 2009

Co nieco o nas...




Jak to się zaczęło i kto odpowiada za ten cały bałagan?
Tutaj znajdziecie odpowiedź na te pytania.







Zaczęło się od szukania miejsca w ZHR dla ludzi dorosłych, studentów, którzy nie zostali instruktorami, którzy z powodu wyjazdu na studia stracili kontakt z macierzystymi środowiskami oraz dla tych, którzy harcerzami nie są, a bardzo by chcieli.

Pierwsze spotkanie miało miejsce w listopadzie 2000 roku.
W marcu 2001 roku Uchwałą Senatu Akademickiego KUL zostało zarejestrowane Uczelniane Koło ZHR przy KUL, w ZHR zostało ono zarejestrowane jako Krąg Starszoharcerski.
Pod tą nazwą działaliśmy do roku 2007, kiedy to zawiązaliśmy współpracę z Harcerskim Kręgiem Akademickim "Żywioły" (ZHP). Wtedy też zdecydowaliśmy o zmianie nazwy na Krąg Harcerstwa Starszego "Żywioły".
Naszymi barwami są szary i zielony, tak jak szare i zielone są mundury harcerek i harcerzy.
Na KUL-u oba Kręgi działają współtworząc Harcerskie Koło Akademickie "Żywioły"- łączą nas chęć rozwoju, wspólne barwy i jedno Harcerstwo.

Nasz Krąg został założony przez phm. Michała Karnawalskiego SJ (wówczas jeszcze nie jezuitę, a przewodnika z lubelskiego środowiska ZHR i studenta KUL-u).
Po nim funkcję prowadzących pełnione były kolejno przez: phm. Zofię Rzepkę (obecnie Węgrzyn), pwd. Marcina Buntowa (obecnie brata Marcina- franciszkanina) oraz phm. Annę Piera. Obecnie funkcję tę sprawuje pwd. Ewa Pruchnicka. Od chwili powstania na KUL-u Uczelnianego Koła ZHR po dzień dzisiejszy jego kuratorem z ramienia Uczelni jest o. prof. dr hab. Andrzej Derdziuk OFMCap.

Naszym logo jest lilia na tle znaku żywiołów. Lilia jest symbolem dojrzałości i dorosłości, lilijka jest symbolem harcerstwa. Nasza lilia symbolizuje: harcerstwo dorosłych. Żywioły zaś, to podstawowe zasady nadające strukturę światu, to siła i różnorodność, to również jedność w wielości.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz